تا کی غم آن خورم که دارم یا نه
وین عمر به خوشدلی گذارم یا نه
پرکن قدح باده که معلومم نیست
کاین دم که فرو برم برآرم یا نه خیام

 

از منزل کفر تا به دین یک قدم است
وز عالم شک تا یقین یک نفس است
این یک نفس عزیز را خوش میدار
کز حاصل عمر ما همین یک نفس است خیام

 

نیکی و بدی که در نهاد بشر است
شادی و غمی که در قضا و قدر است
با چرخ مکن حواله کاندر ره عقل
چرخ از تو هزار بار بیچاره تر است خیام 

 

ساقی ، گل و سبزه بس طربناک شده است
دریاب که هفته دگر خاک شده است
می نوش و گلی بچین که تا درنگری
گل خاک شده است سبزه خاشاک شده است خیام

 

 

افسوس که سرمایه زکف بیرون شد 
در پای اجل بسی جگرها خون شد
کس نامد از آن جهان که پرسم از وی
کاحوال مسافران  دنیا چون شد خیام

 

عمرت تا کی به خودپرستی گذرد
یا در پی نیستی و هستی گذرد
می خور که چنین عمر که غم در پی اوست
آن به که بخواب یا به مستی گذرد خیام

 

ای بس که نباشیم و جهان خواهد بود
نی نام زما و نه نشان خواهد بود
زین پیش نبودیم و نبد هیچ خلل
زین پس چو نباشیم همان خواهد بود خیام

 

دیدم به سر عمارتی مردی فرد
کو گِل بلگد می زد و خوارش می کرد
وان گِل با زبان حال با او می گفت
ساکن ، که چو من بسی لگد خواهی کرد خیام

 

این قافله عمر عجب می گذرد
دریاب دمی که با طرب می گذرد
ساقی غم فردای حریفان چه خوری
پیش آر پیاله را که شب می گذرد خیام

 

 

 

شیخی به زنی فاحشه گفتا مستی
هر لحظه به دام دگری پا بستی
گفتا شیخا هر آن چه گویی هستم
آیا تو چنان که می نمایی هستی خیام

 

آن به که در این زمانه کم گیری دوست
با اهل زمانه صحبت از دور نکوست
آنکس که به جمگی ترا تکیه بر اوست
چون چشم خرد باز کنی دشمنت اوست خیام

 

در هر دشتی که لاله زاری بوده است
آن لاله ز خون شهریاری بوده است
چو برگ بنفشه کز زمین می روید
خالیست که بر رخ نگاری بوده است خیام

 

چون آب به جویباروچون باد به دشت
روزی دگر از نوبت عمرم بگذشت
هرگز غم دوروز مرا یاد نگشت
روزی که نیامدست و روزی که گذشت خیام

 

ای دل ز زمانه رسم احسان مطلب
وز گردش دوران سرو سامان مطلب
درمان طلبی درد تو افزون گردد
با درد بسازو هیچ درمان مطلب خیام

حکیم عمر خیام نیشابوری

افسوس که نامه جوانی طی شد
و آن تازه بهار زندگانی دی شد
وآن مرغطرب که نام او بود شباب
فریاد ندانم کی آمدوکی شد خیام

 

یک عمر به کودکی به استاد شدیم
یک عمر زاستادی خود شاد شدیم
افسوس ندانیم که ما را چه رسید
از خاک بر آمدیم و بر باد شدیم خیام

 

در کارگه کوزه گری بودم دوش
دیدم دو هزار کوزه گویا و خموش
هر یک به زبان حال با من گفتند
کو کوزه گر و کوزه خرو کوزه فروش خیام

 

اسرار ازل را نه تو دانی و نه من
وین حرف معما نه تو دانی و نه من
هست از پس پرده گفتگوی من و تو
چون پرده برافتد نه تو مانی و نه من خیام

·چگونه پول بیافرینم و میلیونر شوم ؟؟؟!!!!!

.

.

تشدید - (( روزی مریدی از مرشد خود می پرسد چگونه می توان به خرد رسید ؟ مرد خردمند ، مرید خود را کنار رودخانه ای می برد و سرش را داخل آب می کند و پس از چند لحظه مرید شروع به دست و پا زدن می کند ولی مرد خردمند او را رها نمی کند . عاقبت درست در لحظه ای که مرید در حال خفه شدن بود ، مرد خردمند سر او را از اب بیرون می اورد و از او می پرسد : «وقتی که سرت در زیر آب بود چه چیزی را بیشتر از هر چیز دیگر می خواستی ؟» مرید هراسان فریاد می زند : « معلوم است ! می خواستم نفس بکشم » مرد خردمند لبخندی می زند و می گوید : « خوب است حالا خوب نفس بکش . باید به همین اندازه نیز خواهان خرد باشی تا بدان دست یابی . » ))

برای میلیونر شدن این اشتیاقی است که باید در درون تک تک ما وجود داشته باشد . تمام حرفها و افکار بازدارنده ای را که در مورد پول دارید ، به دور ریزید : « پول چرک کف دست است … پولدارها همگی دزدند … پولدارها به سختی به بهشت می روند …پول معنویت و دوستی و آرامش را از بین می برد … پول ابزاری است که شیطان برای فریب مردم از آن استفاده می کند … » پول به خودی خود نه خوب است و نه بد . مانند یک چاقو که می تواند برای کار خوبی مثل درست کردن سالاد به کار رود و یا اینکه آن را مستقیما در قلب انسانی فرو کنیم . پول می تواند ابزاری باشد برای خوب زندگی کردن . برای تامین نیازها ، برای کمک به دیگران . برای ساختن بیمارستان ، مدرسه و بنگاههای خیریه . پول می تواند برای آبادانی شهر و یا کشور شما و حتی دنیای شما به کار رود …

پولدار بودن را نمی توان به سرنوشت و تقدیر نسبت داد . برای پولدار شدن باید از اصول خاصی پیروی کرد . سن ، آموزش ، تحصیلات ، پول و سرمایه، زمینه و تجارب کودکی در برابر این اصول نقشی بازی نمی کنند. اینها بهانه هایی هستند که ما اغلب برای توجیه ناکامیها و شکستهایمان می اوریم . دوران کودکی خود ساخته ترین میلیونرها ، در اغلب موارد مانند سایر انسانهای معمولی بوده است و بسیاری از آنها دوران کودکی دشوار و فقیرانه ای را سپری کرده اند . این اشخاص از صفر شروع کردند و قبل از انکه تبدیل به یک میلیونر شوند بارها و بارها طعم شکست و ناکامی را چشیده اند . یک ضرب المثل چینی می گوید : « یک سفر هزار مایلی با برداشتن نخستین گام شروع می شود » ناپلئون هیل در کتاب بیندیشید و ثروتمند شوید داستان معدنکاری را نقل می کند که در یک متری رسیدن به طلا دست از کار می کشد و معدن خود را به دیگری واگذار می کند و بعدها که پی به خطای خود می برد ، از آن به عنوان تجربه ای استفاده می کند و به موفقیتهای بزرگی نیز می رسد .

در مورد ثروت همیشه به صورت مثبت بیندیشید و باور کنید که می توانید موفق شوید . تجربه نشان داده است که موفقیت به هیچ وجه سخت تر از شکست نیست . وقتی که بدانیم چگونه از ذهن نیمه هشیار خود برای رسیدن به موفقیت و نه شکست استفاده کنیم ، آنگاه به موفقیت خواهیم رسید . ما دقیقا همانی هستیم که می اندیشیم . آنچه که اکنون هستیم و آنچه که اکنون داریم ، همگی زایید? افکاری هستند که پیش از این داشته ایم . ثروت یک امر ذهنی و درونی است . وقتی که شما اندیشه های توانگرانه داشته باشید ، ذهن از راه هایی شگفت آن اندیشه ها را در دنیای بیرون به واقعیت تبدیل می کند . شاید از نظر شما باور نکردنی و احمقانه به نظر بیاید ولی این حقیقتی است که ما دائما با آن سر و کار داریم . افکار یک انسان پولدار را با افکار یک انسان فقیر مقایسه کنید تا خود متوجه این امر بشوید . ضرب المثلی قدیمی می گوید : « هیچ چیز به اندازه موفقیت ، تولید موفقیت نمی کند » این همان چیزی است که امروزه در علم موفقیت از ان به عنوان قانون جاذبه یاد می کنند . اکنون دارید به چه چیز فکر می کنید ؟ به پول ؟ پس هم اکنون در حال آفریدن آن در زندگی واقعی هستید . اما اگر ذهنی مغشوش داشته باشید و گاه به ثروت و گاه به فقر بیندیشید پس باید منتظر آفریده شدن نتایجی مغشوش نیز باشید . هم? انسانهای متوسط و فقیر صاحبان چنین ذهن هایی هستند . اگر می خواهید زودتر به اهداف خود برسید ، از افکار مثبت خود احساس لذت کنید . این احساس لذت ، افکار شما را در آغوش می گیرند و برق آسا آنها را در کائنات منعکس می کنند .

مهم نیست که اکنون که هستید و چه دارید و در چه سطحی از زندگی قرار دارید و شرایط فعلی شما احتمالا تا چه حد اسفناک و ناامید کننده است . تنها چیزی که اکنون اهمیت دارد این است که شما اکنون به چه چیزی می اندیشید و چه می خواهید باشید ؟ آیا می خواهید پولدار باشید . پس از همین حالا احساس پولدار بودن کنید . مانند پولدارها فکر کنید . مانند آنها حرف بزنید . در عالم خیال خود را ببینید که غرق در ثروت و رفاه شده اید . به خود تلقین مثبت داشته باشید . نگویید که من پولدار خواهم شد . خیر ، بگویید که من اکنون در اوج ثروت قرار دارم . همانطور که در مبحث نورونهای آینه ای خواندید ، مغز ما قادر به تشخیص مرز بین خیال و واقعیت نیست . پس هنگامی که بگویید من اکنون پولدارم ، مغز آن را امری ضروری خواهد دانست که باید سریعا واقعیت پیدا کند . منتظر فرصت نمانید . فرصت واقعی یعنی همین الآن . هر کاری را که برای لحظ? موعود کنار گذاشته اید همین الآن انجام دهید . لحظ? موعود همین الآن است . افکار و آرزوها و اهداف دقیقی داشته باشید . فکر کردن به این که من می خواهم پولدار باشم به هیچ وجه کافی نیست . منظور شما از پولدار بودن ، داشتن چه مقدار پول است ؟ صد هزار تومان ؟ صد میلیون تومان ؟ صد میلیارد تومان ؟ شاید صد تریلیون و شاید هم بیشتر . برای ذهن هیچ تفاوتی نمی کند که آرزوی شما تا چه حد کوچک یا بزرگ باشد . برای ذهن خواستن هزار تومان با هزار میلیارد تومان هیچ تفاوتی ندارد . ذهن برای اینکار متحمل هیچ زحمتی نمی شود ، ذهن تنها جریان غالب افکار شما را دریافت می کند و سپس به آسانی دست به آفرینش آنها می زند . این تنها باور محدود و اشتباه ما است که ارزوها و خواسته ها را به دسته بندیهای کوچک و بزرگ تقسیم می کند . برای ذهن ، زمان و مکان و کوچک و بزرگی و خیال و واقعیت هیچ مفهومی ندارد ، ذهن یک غول چراغ جادو است که می آفریند بی آنکه شما را در مورد خواسته تان مورد سوال و تردید قرار دهد .

همواره شاد باشید و از زندگی نهایت لذت را ببرید . اهداف و آرزوها و خواسته های خود را تعیین کنید و نوک افکار خود را به سمت آنها نشانه روید . این فن آفریدن است . کسی قادر به آفریدن باشد ، منتظر معجزه نمی ماند .

تشدید ، مرجع نیازمندیهای ایران

ورود به ویژه نامه ماه رمضان

 

« فلسفه ماه رمضان »

 

درباره ماه رمضان

رمضان اسمى از اسماء الهى مى‏ باشد و نبایست‏ به تنهائى ذکر کرد.  مثلا بگوئیم، رمضان آمد یا رفت، بلکه باید گفت ماه رمضان آمد، یعنى ماه را باید به اسم اضافه نمود، در این رابطه به سخنان حضرت امام محمد باقر (علیه السلام) گوش فرا مى‏ دهیم.

    رمضان از اسماء الله است

هشام بن سالم نقل روایت مى‏ نماید و مى‏ گوید: ما هشت نفر از رجال در محضر حضرت ابى جعفر امام باقر (علیهما السلام) بودیم، پس سخن از رمضان به میان آوردیم.

فقال علیه السلام: لا تقولوا هذا رمضان، و لا ذهب رمضان و لا جاء رمضان، فان رمضان اسم من اسماء الله عز و جل لا یجیى و لا یذهب و انما یجیى‏ء و یذهب الزائل و لکن قولوا شهر رمضان فالشهر المضاف الى الاسم و الاسم اسم الله و هو الشهر الذى انزل فیه القرآن، جعله الله تعالى مثلا و عیدا و کقوله تعالى فى عیسى بن مریم (علیهما السلام) و جعلناه مثلا لبنى اسرائیل.

امام علیه السلام فرمود: نگوئید این است رمضان، و نگوئید رمضان رفت و یا آمد، زیرا رمضان نامى از اسماء الله است که نمى‏ رود و نمى‏ آید که شى‏ء زائل و نابود شدنى مى‏ رود و مى‏ آید، بلکه بگوئید ماه رمضان، پس ماه را اضافه کنید در تلفظ به اسم، که اسم اسم الله مى‏ باشد، و ماه رمضان ماهى است، که قرآن در او نازل شده است، و خداوند آن را مثل و عید قرار داده است همچنانکه پروردگار بزرگ عیسى بن مریم (سلام الله علیهما) را براى بنى اسرائیل مثل قرار داده است، و از حضرت على بن ابى طالب (علیه السلام) روایت‏شده که حضرت فرمود: «لا تقولوا رمضان و لکن قولوا شهر رمضان فانکم لا تدرون ما رمضان‏» شما به راستى نمى‏ دانید که رمضان چیست (و چه فضائلى در او نهفته است)  

    واژه رمضان و معناى اصطلاحى آن

رمضان از مصدر «رمض‏» به معناى شدت گرما، و تابش آفتاب بر رمل... معنا شده است، انتخاب چنین واژه‏اى براستى از دقت نظر و لطافت‏خاصى برخوردار است. چرا که سخن از گداخته شدن است، و شاید به تعبیرى دگرگون شدن در زیر آفتاب گرم و سوزان نفس و تحمل ضربات بى امانش،زیرا که رمضان ماه تحمل شدائد و عطش مى‏ باشد، عطشى ناشى از آفتاب سوزان یا گرماى شدید روزهاى طولانى تابستان.

و عطش دیگر حاصل از نفس سرکشى که پیوسته مى‏ گدازد، و سوزشش براستى جبران ناپذیر است.

در مقایسه این دو سوزش، دقیقا رابطه عکس برقرار است، بدین مفهوم که نفس سرکش با چشیدن آب تشنه‏تر مى گردد، وهرگز به یک جرعه بسنده نمى‏ کند، و پیوسته آدمى را در تلاش خستگى ناپذیر جهت ارضاى تمایلات خود وا مى‏ دارد. و در همین رابطه است که مولوى با لطافت هرچه تمامتر این تشبیه والا را به کار مى‏ گیرد و مى‏ گوید:

آب کم جو تشنگى آور به دست تا بجوشد آبت از بالا و پست تا سقا هم ربهم آید جواب تشنه باش الله اعلم بالصواب زین طلب بنده به کوى حق رسید درد مریم را به خرما بن کشید .

اما از سوى دیگر، عطش ناشى از آفتاب سوزان سیرى پذیر است، و قانع کننده.

فلسفه و حکمت روزه

روزه از نظر بهداشت جسم و سلامت‏بدن و ابعاد دیگر داراى فواید فراوانى است، روزه در سلامت معده و پاکسازى آن از انواع غذاها که موجب انواع بیمارى‏هاست اثرات فوق العاده‏اى دارد.

    مرکز بیماریها معده است

پیامبر خدا فرمود: «المعدة بیت کل داء، و الحمئة راس کل دواء»

معده مرکز و خانه هر دردى است، و پرهیز و اجتناب (از غذاهاى نامناسب و زیاد خورى) اساس و راس هرداروى شفابخش است.

    پیامبر(ص) سه باب از علوم بروى ما گشود

پیامبر عظیم الشان اسلام در یک بیانیه کوتاه، اثرات و فوائد سه چیز را به این شرح بیان مى‏ فرماید:

«اغزوا تغنموا، و صوموا تصحوا، و سافروا تستغنوا»

اول، جنگ و جهاد کنید تا مستغنى شوید، که غنائم جنگى باعث استغنا مى‏ باشد، دوم، روزه بگیرید تا صحت و سلامتى خویش را تضمین کنید، سوم، سفر کنید تا مالدار شوید، زیرا مسافرت و حمل کالاى تجارتى از شهرى به شهر دیگر یا از کشورى به کشور دیگر باعث رفع نیازمندى‏هاى جامعه و عمران کشورها مى‏ گردد.

در این سه جمله پیامبر(صلى الله علیه و آله) سه باب از درهاى علم: جهاد (که خود باعث تمکن و امکانات مالى مى‏ شود)، بهداشت جسم و اقتصاد جامعه را بر روى ما مى‏ گشاید.

   امام على(ع) در فلسفه روزه چه مى‏ فرماید؟

ما اگر پویاى فلسفه روزه و حکمت تشریع آن باشیم و از خواص و فوائد آن بخواهیم اطلاعات بیشترى پیدا کنیم و به اشکال تراشیهاى منتقدین پاسخ اقناع کننده بدهیم به سخنان حکیمانه و درربار حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام در نهج البلاغه گوش فرا مى‏ دهیم در قسمتى از این خطبه امام مى‏ فرماید:

«و مجاهدة الصیام فى الایام المفروضات، تسکینا لاطرافهم، و تخشیعا لابصارهم، و تذلیلا لنفوسهم و تخفیضا لقلوبهم، و اذهابا للخیلاء عنهم لما فى ذلک من تعفیر عتاق الوجوه بالتراب تواضعا و التصاق کرائم الجوارح بالارض تصاغرا و لحقوق البطون بالمتون من الصیام تذللا» امیرمؤمنان علیه السلام به دنباله

مطالب ارزشمندى مى‏ فرماید: از خدا بترسید و از کیفر تباهکارى در دنیا، و از زیان ستمگرى در آخرت ... و خداوند بندگان مؤمنش را حفظ مى‏ فرماید، به وسیله نمازها و زکاتها، ( و سپس فوائد و پاره‏اى از علل و فلسفه روزه را بیان مى‏ فرماید) و کوشش در گرفتن روزه در روزهاى واجب، براى آرام ماندن دست و پا و اندام و دیگر ایشان (از معصیت و نافرمانى) و چشم به زیر انداختنشان و فروتنى جانهاشان، و زبونى دلهاشان، و بیرون کردن کبر و خودپسندى از آنان، چون در نماز است مالیدن رخسارهاى نیکو براى فروتنى، و (هنگام سجده نمودن) چسبانیدن اعضاء شریفه (هفت موضع) را به زمین براى اظهار کوچکى و «ذلت ‏به پیشگاه با عظمتش‏» و در روزه رسیدن شکمها به پشتها براى خضوع و ناچیز دانستن خویش که روزه و نماز و زکات فلسفه‏اش سازندگى و تزکیه، و تذلل و تقلل به پیشگاه حضرت حق است، و از چیزهائى است که مى‏ تواند آدمى را از چنگ شیطان نجات بخشد، و از انواع بیماریهاى ظاهرى و باطنى برهاند، و مخصوصا درس مقاومت و مبارزه را عملا یاد آدمى دهد، مخصوصا روزه است که از امتیازات بخصوص برخوردار است، که پاداش آن فقط به خداوند بزرگ برگزار شده است.

که امیرالمؤمنین(علیه السلام) درجائى دیگر مى‏ فرماید:

«و الصیام ابتلاء لاخلاص الخلق‏»

روزه براى آزمایش اخلاص مردم است

خداوند روزه را براى آزمایش اخلاص مردم واجب فرموده است، که روزه در اخلاص عمل بسیار مؤثر است، یعنى کسى که روزه مى‏ گیرد و تمامى روز را با همه امکان بخوردنیها و آشامیدنى‏هایى که در اختیار دارد، در عین حال امساک مى‏ نماید، جز اخلاص به پیشگاه حضرت حق مفهومى دیگر ندارد، و در قسمتى از نهج البلاغه مى‏ فرماید:

«و صوم شهر رمضان فانه جنة من العقاب‏» و یکى از دلائل وجوب روزه این است که روزه ماه رمضان سپر است از عقاب الهى، یعنى روزه موجب غفران و آمرزش گناهان و معاصى انسان است، که به وسیله روزه نجات از آتش جهنم و عقوبت پروردگار به دست مى‏ آید.

خدایا از گرسنگى بتو پناه مى‏ آوریم

فوائد کم خورى از نظر بهداشت و تندرستى جسم و روح، درست است که آدمى تاب گرسنگى زیاد را ندارد، و اسلام هم نخواسته است که انسان خود را در زحمت تحمل گرسنگى زیاد قرار دهد، بلکه در بعضى روایات رسیده است: «اللهم اعوذ بک من الجوع‏» خدایا از گرسنگى به تو پناه مى‏ برم، ولى در عین حال باید متوجه بود، که مقدارى از گرسنگى براى انسان لازم است! و فوائد بسیارى در بردارد، و بر عکس پورخورى و سیر بیمارى زیادى به همراه مى‏ آورد.

از نظر بهداشت و تندرستى، باید غذا کمتر مصرف شود، و هنوز اشتهاء تمام نشده، دست از غذا خوردن بکشد، به تجربه ثابت‏شده است. افرادى که کم مى‏ خورند، از کسانى که همیشه سیر مى‏ خورند سالم‏تر مى‏ باشند، و تن درست‏ترند.

ابعادى در فلسفه روزه از بیان امام صادق(ع)

هشام بن حکم از رئیس مذهب تشیع حضرت جعفر بن محمد (علیهما السلام) مى‏ پرسد از علت و فلسفه روزه، امام مى‏ فرماید: «انما فرض الله الصیام لیستوى به الغنى و القیر و ذلک ان الغنى لم یکن لیجد مس الجوع، فیرحم الفقیر، لان الغنى کلما اراد شیئا قدر علیه، فاراد الله تعالى ان یسوى بین خلقه، و ان یذیق الغنى مس الجوع و الالم لیرق على الضعیف و یرحم الجائع‏»

حضرت صادق(علیه السلام): براستى خداوند روزه را واجب کرد، تا به وسیله او بین اغنیاء و فقراء مساوات و برابرى به وجود آید، و این براى آن است که ثروتمندانى که هرگز درد گرسنگى را احساس نکرده‏اند، به فقراء ترحم نمایند، زیرا اغنیاء هرگاه (خوردنى و آشامیدنى را) اراده نمودند (و هوس هر نوع ماکولات و مشروبات کردند) برایشان میسر است، پس خداوند متعال «روزه را واجب نموده‏» که تا بین بندگانش از فقیر و غنى، برابرى به وجود آورد، و اینکه سرمایه داران مسلمان الم جوع و گرسنگى را لمس نمایند، تا بر ضعفاء رقت آوردند، و بر گرسنگان عالم ترحم نمایند، (و این تنها شعار اسلام است، آرى تنها مکتبى که به حال گرسنگان عالم ترحم نمایند، (و این تنها شعار اسلام است، آرى تنها مکتبى که به حال گرسنگان و محرومان مى‏ اندیشد اسلام است. )

خصال هفتگانه مخصوص روزه‏ داران

در حدیثى طویل حضرت امیرالمؤمنین (علیه السلام) از پیامبر خدا (صلى الله علیه و آله) چنین نقل مى‏ فرماید که پیامبر (صلى الله علیه و آله) فرمود: «ما من مؤمن یصوم شهر رمضان احتسابا الا اوجب الله تبارک و تعالى له سبع خصال: اولها یذوب الحرام من جسده، و الثانیة یقرب من رحمة الله عزوجل، و الثالثة قد کفر خطیئة ابیه آدم، و الرابعة یهون الله علیه سکرات الموت و الخامسة امان من الجوع و العطش یوم القیمة و السادسة یطعمه الله عزوجل من طیبات الجنة، و السابعة یعطیه الله عزوجل برائة من النار، قال: صدقت‏یا محمد» .

هیچ مؤمنى نیست که ماه رمضان را فقط به حساب خدا روزه بگیرد، مگر آنکه خداى تبارک و تعالى فت‏خصلت را براى او واجب و لازم گرداند:

1- هر چه حرام در پیگرش باشد محو و ذوب گرداند، 2- به حمت‏خداى عزوجل نزدیک مى‏ شود، 3- (با روزه خویش) خطاى پدرش حضرت آدم را مى‏ پوشاند، 4- خداوند لحظات جان کندن را بر وى آسان گرداند، 5- از گرسنگى و تشنگى روز قیامت در امان خواهد بود، 6- خداى عزوجل از خوراکیهاى لذیذ بهشتى او را نصیب دهد، 7- خداى و عزوجل برائت و بیزارى از آتش دوزخ را به او عطا فرماید. (پرسش کننده در این حدیث مفصل، عالم یهودى بود) که عرض کرد راست گفتى اى محمد.

فلسفه و دلائل وجوب روزه از امام رضا(ع)

امام رضا(علیه السلام) در فلسفه و دلائل وجوب روزه مى‏ فرماید:

«انما امروا بالصوم لکى یعرفوا الم الجوع و العطش، فیستدلوا على فقر الآخرة، و لیکون الصائم خاشعا ذلیلا مستکینا ماجورا و محتسبا عارفا،صابرا على ما اصابه من الجوع و العطش، فیستوجب الثواب مع ما فیه من الامساک عن الشهوات و یکون ذلک واعظا لهم فى العاجل و رائضا لهم على اداء ما کلفهم و دلیلا لهم فى الآجل و لیعرفوا شدة مبلغ ذلک على اهل الفقر و المسکنة فى الدنیا فیؤدوا الیهم ما افترض الله لهم فى اموالهم‏»

وقتى از حضرت درباره فلسفه روزه مى‏ پرسند، مى‏ فرماید: همانا (مردم) مامور به روزه شدند تا بشناسند درد و ناگواریهاى گرسنگى و تشنگى را، و آنگاه استدلال کنند بر سختیهاى گرسنگى و تشنگى و فقر آخرت، (که پیامبر صلى الله علیه و آله در خطبه شعبانیه مى‏ فرمود: و اذکروا بجوعکم و عطشکم جوع یوم القیمة و عطشة، یاد آورید از گرسنگى و تشنگى روزه داریتان گرسنگیها و تشنگیهاى روز قیامت را، که این یادآورى انسان را به فکر تدارک قیامت مى‏ اندازد که تا سعى کند، جد و جهد بیشترى در کسب رضاى خداوند و کمک به مخلوق ضعیفش بنماید و آنان را از امکانات مادى و غیر مادى خویش بهره‏مند سازد(.

(آنگاه امام علیه السلام خصوصیات صائم را این چنین توصیف مى‏ فرماید) و هر آینه روزه‏دار باید (به پیشگاه خداوند) بنده‏اى خاشع و ذلیل و داراى استکانت و وقار باشد، (و خود و عمل خویش را) ماجور و مثاب دانسته، (و بداند که اعمال و زحماتش) به حساب مى‏ آید، (و نادیده گرفته نمى‏ شود) و در همه حال به آنچه که انجام مى‏ دهد از عبادات عارف باشد، و بر آنچه که از گرسنگى و تشنگى به او مى‏ رسد صبر کند، و در آن هنگام با امساک از شهوات (و پیروى نکردن از نفس اماره بسوء) مستوجب ثواب فراوانى مى‏ شود، (و خداوند اجر و ثواب عبادت روزه‏داریش را به او مرحمت‏خواهد فرمود) و این اوصاف حمیده (که براى صائم ذکر شد) واعظ خوبى براى روزه‏داران در دنیا خواهد شد، (که اثرات وضعى این اوصاف کاملا در چهره و اعمال و رفتار آنان مشهود خواهد گشت) و رائض و راغب است‏بر روزه‏داران بر اداء آنچه که مکلف به آنند و اهنماى خوبى براى آنان است در عالم عقبى، و آنان باید بشناسند شدت و اهمیت مشکلات فقرا و بیچارگان را که تا رحمت آورند بر فقراء و مساکین در دنیا، سپس اداء نمایند حقوق آنان را که خداوند در اموالشان مقرر فرموده است. (یعنى اینطور نباشد که خود خوب بخورند و بپوشند و دیگران گرسنه باشند.

شاعر عرب «حاتم بن عبد الله طائى‏» مى‏ گوید:
و حسبک داء ان تبیت‏ببطنة و حولک اکباد تحن الى القد!

یعنى: این درد براى تو بس است که شب با شکم پر بخوابى و در گردت جگرها باشد که قدح پوستى را آرزو کنند (و براى آنان فراهم نشود چه جاى آنکه طعام داشته باشند.

بحثى دیگر در فلسفه روزه از امام رضا(ع)

امام رضا (علیه السلام) در یک پرسش دیگر از فلسفه روزه چنین مى‏ فرماید: «علة الصوم لعرفان مس الجوع و العطش لیکون العبد ذلیلا مستکینا ماجورا محتسبا صابرا فیکون ذلک دلیلا على شدائد الآخرة، علت روزه از براى فهمیدن الم و درد گرسنگى و تشنگى است، تا بنده ذلیل و متضرع و ماجور و صابر باشد و بفهمد شدائد آخرت را، مع ما فیه من الانکسار له عن الشهوات و اعظاله فى العاجل دلیلا على الآجل لیعلم مبلغ ذلک من اهل الفقر و المسکنة فى الدنیا و الآخرة‏» علاوه بر این که در روزه انکسار شهوات و موعظه هست از براى امر آخرت تا بداند حال اهل فقر و فاقه را در دنیا و عقبى. بلى این است قسمتى از فلسفه روزه از بیان حضرت رضا علیه آلاف التحیة و الثناء.

بلى روزه از افضل طاعات است، زیرا که روزه مشتمل بر انکسار شهوات بهیمیه است که شریعت آسمانى و احکام الهى نیامده مگر براى تعدیل شهوات و توقیف و مهار آنها که در حد اعتدال انجام گرفته، و براى تزکیه و طهارت نفس و تصفیه آن از اخلاقیات رذیله، زیرا مقصود از صوم مجرد امساک از اکل و شرب و مباشرت با نسوان نیست، بلکه غرض نهائى آن کف نفس و نگهدارى آن از شهوترانى‏هاى حیوانى است، چنان که رسول خدا (صلى الله علیه و آله) فرمود:

الصوم جنة فاذا صام احدکم فلا یرفث و لا یجهل و ان امرء جادله او شاتمه فلیقل انى صائم: که روزه سپرى است از براى شخص، زیرا یکى از شما اگر روزه گرفت‏سخن زشت نگوید، و کارهاى بیهوده نکند، و اگر کسى با وى مجادله کند یا او را شماتت نماید، او بگوید من روزه هستم.

مراد از این حدیث‏ شریف نبوى (صلى الله علیه و آله) این است:

که روزه وقایه‏اى است که نگه مى‏ دارد آدمى را از انحرافات و لغزشها، که به واسطه آن از دشمنانى بزرگ چون شیطان نفس، دشمن درونى، خلاصى مى‏ جوید، پس نفس را کنترل مى‏ نماید از شهوات نابجا، و شیطان را از خود دور مى‏ نماید.

مجراى نفوذ شیطان را با روزه ضیق نمائید

بر این مبنا رسول الله (صلى الله علیه و آله) فرمود:

«ان الشیطان لیجرى من ابن آدم مجرى الدم فضیقوا مجاریه بالجوع‏»، که شیطان جریان مى‏ یابد و نفوذ مى‏ کند در فرزندان آدم، مانند جریان خون در بدن پس مجارى شیطان را در وجود خود به واسطه گرسنگى یعنى روزه تنگ نمائید، و الحق، که روزه بدون اثر چه فایده و ثمرى دارد؟ آرى فائده و اثرى ندارد که آدمى غذاى ناهار خویش را به افطار تاخیر اندازد، و از امساک و اجتناب از یک سرى مبطلات روزه، انواع تهمتها و دروغها و غیبتها و شهوترانى‏ها و هتک حرمت‏ خلق الله و حفظ نکردن ناموس خویش از نامحرمان و سوء تربیت فرزندان و سرعت غضب به حادثه کوچکى و ایجاد ضرب و شتم و صدها گناه دیگر مرتکب شود و بگوید من روزه هستم خیر؟

این نوع روزه اثرى و فایده‏اى ندارد، باید روزه قدرت ساختن و اصلاح نفس داشته باشد و روزه این قدرت را دارد، لکن این مائیم ارزش و اهمت او را تشخیص ندادیم، و از این نوع روزه‏هاى بى اثر ثمرى جز گرسنگى و تحمل تشنگى عاید ما نمى‏ شود، و چه فایده‏اى است از براى روزه‏دار که فریضه‏اى اداء کند و کبیره‏اى مرتکب گردد، و با خیانت‏بر بندگان خدا در مال و عرض ایشان تجاوز نماید.

روزه رابطه مستقیم با اخلاص دارد

لاصه کنم و این بخش را «فلسفه روزه و حکمت مشروعیت‏» به سخن مولاى متقیان (علیه السلام) مزین نمایم که امام علیه السلام در آنجا که فلسفه پاره‏اى از احکام را تشریح مى‏ فرماید: «و الصیام ابتلاء لاخلاص الخلق‏»

خداوند، روزه را براى آزمایش اخلاص مردم مقرر و فرض فرموده است، و کسى که به پیشگاه حضرت حق اخلاص ورزد، تمامى اوصافى که در فلسفه روزه بیان شده است‏شامل حالش مى‏ شود، و روزه کاملا با اخلاص روزه‏دار، در رابطه است.

 

چگونه بعد از 50 سالگی سرحال و قبراق باشیم

• سلامت

هر چه سن بالا می‌رود متابولیسم یا همان سوخت و ساز بدن کندتر می‌شود و اشتها کم می‌شود.

وقتی 5 دهه از زندگی سپری می‌شود باب جدیدی از زندگی به روی انسان گشوده می‌شود. اوقات فراغت بیشتر می‌شود، استرس‌های زندگی کمتر می‌شود و بدن نیاز به مراقبت‌های بیشتری پیدا می‌کند. بنابراین لازم است تغییراتی در سبک و شیوه‌ی زندگی ایجاد کنیم. اما سؤال اینجاست برای این که به اصطلاح روی فرم و قبراق باشیم چه تغییراتی لازم است؟ برای پاسخ به این سؤال با ما همراه باشید.

بعد از پنجاه سالگی خوب بخوابید

خوب خوابیدن یکی از ملزومات زندگی راحت و با آرامش است و همیشه تأثیر زیادی روی عملکرد بدن انسان دارد. فرقی نمی‌کند شما کودک باشید یا یک فرد بالای پنجاه سال. سر و صدا، دمای اتاق و نور تأثیر زیادی روی خواب دارد.

زمانی که افراد پا به سن می‌گذارند و پنجاه سال را رد می‌کنند تغییراتی در خوابشان ایجاد می‌شود. این افراد میل به این دارند که زودتر بخوابند و همین طور سحرخیزتر می‌شوند. یعنی این که بعد از پنجاه سالگی دیگر خبری از تا لنگ ظهر خوابیدن نیست. برای این که خوب بخوابید لازم است تغییراتی در سبک زندگی‌تان ایجاد کنید و با شرایط جدید هماهنگ شوید. زودتر به رختخواب بروید اما در عین حال فعالیت‌های اجتماعیتان را از دست ندهید. در طول روز چند ساعتی را بیرون از خانه بگذرانید. روشنایی روز تأثیر مهمی روی ساعت بیولوژیکی بدن دارد.

بعد از پنجاه سالگی به تغذیه‌تان اهمیت بدهید

هر چه سن بالا می‌رود متابولیسم یا همان سوخت و ساز بدن کندتر می‌شود و اشتها کم می‌شود. افراد مسن‌تر اشتهای کمی دارند و حس چشایی و بویایی آن‌ها تحلیل می‌رود. با این وجود لازم است که این افراد تغذیه‌ی مناسب، متنوع و متعادلی داشته باشند. افرادی که پا به سن می‌گذارند به پروتئین نیاز بیشتری دارند. پروتئین به ساخت عضلات کمک و با عفونت‌ها مقابله می‌کند. پروتئین در گوشت مرغ، ماهی، تخم مرغ، محصولات لبنی و همین طور آجیل‌ها و حبوبات وجود دارد.

ویتامین D نقش مهمی در تغذیه‌ی افراد بالای پنجاه سال دارد به خاطر این که این ویتامین به جذب کلسیم کمک می‌کند که در پیشگیری از پوکی استخوان بسیار مهم است. ویتامین D در ماهی‌های چرب وجود دارد

بهترین چربی برای همه و به خصوص افراد بالای پنجاه سال نوع گیاهی آن‌ها هستند مثل روغن زیتون، روغن آفتابگردان و غیره. این مواد غذایی از ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی پیشگیری می‌کند.

مواد غذایی تهیه شده از غلات کامل، گلوسیدهای متنوعی به بدن می‌رساند. برای همین مصرف این مواد غذایی به افراد مسن توصیه می‌شود به خاطر این که سرشار از فیبرها هستند و برای همین از یبوست جلوگیری می‌کنند. از این گذشته این مواد غذایی ویتامین‌ها و مواد معدنی زیادی به بدن می‌رسانند.

ویتامین D نقش مهمی در تغذیه‌ی افراد بالای پنجاه سال دارد به خاطر این که این ویتامین به جذب کلسیم کمک می‌کند که در پیشگیری از پوکی استخوان بسیار مهم است. ویتامین D در ماهی‌های چرب وجود دارد. برای تأمین این ویتامین همچنین می‌توانید روزانه در معرض نور خورشید قرار بگیرید. نور خورشید بهترین منبع ویتامین D محسوب می‌شود.

بعد از پنجاه سالگی ورزش را جدی بگیرید

وقتی اشتها کم می‌شود و سوخت و ساز بدن کاهش می‌یابد لازم است تحرک بدنتان را بیشتر کنید. فعال بودن و تحرک کافی مؤثرترین شیوه برای مقابله با پیری و ناتوانی است. وقتی عضلاتتان را بکار می‌گیرید در واقع از نرمی مفاصل و مقاومت استخوان‌هایتان مراقبت می‌کنید. تحرک، اشتها را باز می‌کند، هضم غذا را بهتر می‌کند و استرس را کاهش می‌دهد. تحرک احساس خوبی به شما می‌دهد. ورزش برای حفظ سلامت قلب لازم است و از ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی جلوگیری می‌کند. ورزش همچنین برای مغز شما نیز مفید است و از ابتلا به بیماری آلزایمر پیشگیری می‌کند. در نهایت باید بگوییم که ورزش از ابتلا به سرطان‌ها به ویژه سرطان سینه و سرطان کولون پیشگیری می‌کند.
بهترین چربی برای همه و به خصوص افراد بالای پنجاه سال نوع گیاهی آن‌ها هستند مثل روغن زیتون، روغن آفتابگردان و غیره

توجه داشته باشید که کاملاً بدنتان را گرم کنید. نباید از خودتان توقع بیجا داشته باشید. در طول ورزش به درستی نفس بکشید و حرکات مناسب و درستی انجام دهید.

ورزش کردن خوب است ولی توجه داشته باشید این بدین معنی نیست که خودتان را به فشار بیندازید و حرکات سخت انجام دهید. توصیه می‌کنیم قبل از شروع با پزشک مشورت کنید تا حرکات مناسب سن و سالتان را پیشنهاد دهد.

در حالت کلی حرکات سبکی انجام دهید و به طور منظم ورزش کنید. ورزش سبک و منظم مهم‌تر از انجام حرکات سخت و سنگین است.